محمد تقی عطار معمارزبردست بشرویه/ بهانه‌ای برای نکوداشت نامی که در اعتلای گردشگری نقشی خاص دارد

محمد تقی عطار در اسفندماه 1338 در شهر بشرویه متولد شد و به واسطه اینکه در دهه سی هجری شمسی معماران سرشناس و زبده بشرویه در قید حیات بودند، توانست دوران نوجوانی خود را در کنار این اساتید به شاگردی بپردازد و دانش و فن معماری سنتی را به بهترین شکل ممکن فراگیرد.

میراث آریا: فراگیری دانش معماری سنتی در کنار اساتید به نام و دارای سبک شهرستان بشرویه و آغاز به فعالیت از دوران نوجوانی در این حیطه به حدی قابل ستایش است که او را می‌توان گنجینه زنده بشری در علوم و فنون تخصصی معماری ایرانی نام نهاد؛ واژه‌ای که درخور ستایش این استاد گرانقدر است.

سید امیر سلیمانی رباطی مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه می‌گوید: میراث‌فرهنگی و در راس آن معماری سنتی و تلاش در احیای آن، به عنوان مادر و سنگ بنای توسعه گردشگری محسوب می‌شود و قطعا نام بردن از این اساتید پرآوازه که در راست کردن قامت شکسته معماری بشرویه نقش اصیلی دارند، تلاشی است در جاودانی نام این بزرگان.

سلیمانی رباطی می‌افزاید: محمدتقی عطار در مرمت تخصصی بسیاری از بناهای شاخص بشرویه از جمله خانه مستوفی، خانه ذبیحی، خانه ملاعبدالله، خانه غضنفری، باغ خان، کاروانسرای اصفاک، کاروانسرای نیگنان، مسجد تاریخی رقه، مسجد تاریخی ازسک، مسجد تاریخی نیگنان، مسجد تاریخی میانده بشرویه و غیره نقش داشته است.

محمد تقی عطار معمار برجسته نیز می‌گوید: از سن 18 سالگی اولین تجربیات خود را در ساخت حمام جدید بشرویه به سبک سنتی زیر نظر استاد معمار محمدباقر سلیمی به نمایش گذاشتم.

عطار ادامه می‌دهد: فنون طاق‌زنی سنتی، پوشش‌های چهاربخشی، دوبخشی، حوض انباری، پوشش‌های ترک‌دار و تاق و تویزه‌ای را زیر نظر استاد معمار حاج محمدباقر سلیمی و استاد معمار حاج میرزاهاشم عطایی و نماسازی را زیر نظر حاج میرزاقلی خاکشور فرا گرفت.

او می‌گوید: استاد معمار حاج محمدباقر سلیمی، استاد معمار حاج میرزاهاشم عطایی و حاج میرزاقلی خاکشور نیز در اواخر دوره قاجار زیر نظر استاد معمارباشی تعلیم دیده بودند.

معمار برجسته بشرویه بیان می‌کند: در حال حاضر معماران قدیمی پا به سن گذاشته‌اند و کمتر کسی معمار سنتی برای ساختمان‌سازی انتخاب می‌کند معماران قدیمی بیشتر در زمینه مرمت بناهای قدیمی کار می‌کنند و بیشتر مردم به ساختمان‌هایی با سبک معماری جدید و مدرن علاقه‌مند هستند و جای کاه گل و خشت و… را مصالح نوین، سیمان و آجر و ... گرفته است.

عطار ادامه می‌دهد: در معماری قدیم کار آب بندی، کاهگل‌کاری و طاق ضربی که با خشت و گل انجام می‌شد و با کمترین مصالح بزرگ‌ترین تاق، اتاق بادگیر و تالار در ساختمان درست می‌کردند. در قدیم برای آب‌بندی مکان‌هایی مثل خزینه حمام، از آهک و خاکستر به جای سیمان استفاده می‌کردند. همچنین بیشتر برج‌ها و تکیه‌های قدیمی با خشت و کاه گل بنا می‌شد اما اکنون مصالحی مانند آجر و بلوک جای مصالح سنتی را گرفته است.

او می‌گوید: جذابیت و زیبایی ساختمان‌های قدیمی که با کمترین مصالح ساخته شده، باعث شده که گردشگران علیرغم این همه ساختمان‌های جدید و زیبا، دنبال ساختمان‌های قدیمی باشند.

انتهای پیام/

کد خبر 1402071000669
دبیر مریم قربانی‌نیا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha